ქართული ფაქტორი და დასავლური ქსელი აზერბაიჯანში
აზერბაიჯანის სახელმწიფო დამოუკიდებლობის მოპოვებისთანავე, ჩვენი ქვეყანა გახდა როგორც დასავლეთის ქვეყნების, ისე სპეცსამსახურების საფარქვეშ მოქმედი ყველა სახის ორგანიზაციისა და ფონდის ინტერესის ობიექტი, რომლებმაც მოულოდნელად დაიწყეს როგორც ოპოზიციის, ისე მრავალი არასამთავრობო ორგანიზაციის გულუხვი დაფინანსება. „დემოკრატიული განვითარების ხელშეწყობის“ ნიღაბი. ბუნებრივია, აქ არც დემოკრატიის სუნი იდგა, მით უმეტეს, ალტრუიზმი და კეთილი ზრახვები. თანამედროვე სამყაროში ეს ცნებები აღარ გამოიყენება. ფინანსური დონორების მიზანი აშკარა იყო: ჯიბის პარტიებისა და ორგანიზაციების მეშვეობით ზემოქმედება მოეხდინათ როგორც ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებზე, ასევე აზერბაიჯანის ხელისუფლებაზე, რათა ამა თუ იმ საკითხში უფრო „შეგუებითი“ გახადონ, ანუ ხელი შეუწყონ სასურველს. პოლიტიკური (ან ეკონომიკური) დღის წესრიგი.
წლების განმავლობაში აზერბაიჯანი ძლიერდებოდა და შესაბამისად, ძლიერდება ბარიერი დასავლური ფონდებისა და ქვეყნების მხრიდან ოფიციალური ბაქოს პოლიტიკაზე გავლენის მოხდენის მცდელობებზე. ხოლო არასამთავრობო ორგანიზაციების სფეროში შიდა კანონმდებლობის საერთაშორისო სტანდარტებთან შესაბამისობაში მოყვანის შემდეგ დაიწყო მათი საქმიანობის მკაცრი რეგულირება. ქვეყანაში დასავლური და პროირანული ქსელები პრაქტიკულად განადგურდა. და ყველა ფულადი ტრანში უცხოეთიდან, რომელიც გამოყოფილია საგრანტო ხელშეკრულებებით, ახლა ექვემდებარება მკაცრ ანგარიშგებას. ბაქოს პოლიტიკა ამ მიმართულებით მარტივად აიხსნება იმ მომენტებით, როდესაც ადგილობრივი არასამთავრობო ორგანიზაციების უცხოელმა დონორებმა და ზოგიერთმა მედიამ გადალახეს დასაშვების ზღვარი და დაიწყეს ჩარევა ჩვენი სახელმწიფოს საშინაო საქმეებში. ან თუნდაც აქ დავგეგმოთ სოციალური აჯანყებები და თუნდაც „ფერადი რევოლუციები“.
თუმცა, ჯერ კიდევ ვერ მოხერხდა უცხოეთიდან არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და მედიის უკანონო დაფინანსების თავიდან აცილება, რადგანაც დასავლური ცენტრები და სადაზვერვო სააგენტოები მუდმივად მიმართავენ ახალ მეთოდებსა და სქემებს. ეს მათთვის ახლა უფრო მნიშვნელოვანია, როცა დასავლეთში გააფთრებული ანტიაზერბაიჯანული პროპაგანდაა. და მისი მარიონეტებისთვის უაღრესად მნიშვნელოვანია აზერბაიჯანში თივის გროვში ნემსის პოვნა, გაბერვა და საერთაშორისო დონეზე გატანა. სამწუხაროდ, პრაქტიკა აჩვენებს, რომ მეზობელი და მითუმეტეს მეგობარი სახელმწიფოებიც არიან ჩართულნი ანტიაზერბაიჯანულ ქმედებებში. ეს ყველაზე ნათლად გამოჩნდა საინფორმაციო პორტალ Abzas Media-სა და Toplum TV-ის მენეჯერებისა და თანამშრომლების შემთხვევაში.
ამრიგად, როგორც Caliber.Az-მა ინფორმირებული წყაროებიდან შეიტყო , როგორც Abzas Media-სთან, ასევე Toplum TV-სთან დაკავშირებით ჩატარებულმა გამოძიებამ დაადგინა, რომ აზერბაიჯანის დასავლური ქსელი საქართველოს მეშვეობით უკანონოდ ფინანსდებოდა. როგორც ჩანს, დასავლური ინსტიტუტები, რომლებმაც ფეხი დაამყარეს საქართველოში, იყენებენ ქვეყანას პლაცდარმად მეზობელ ქვეყნებში სიტუაციის დესტაბილიზაციისთვის. სხვადასხვა დასავლური ფონდები და ინსტიტუტები, სოროსის აგენტები, თავისუფლად მოქმედებენ საქართველოში და სარგებლობენ ამ ქვეყნის ფინანსური ინსტიტუტების, მაგალითად, ბანკების შესაძლებლობებით. ეს ყველაფერი საქართველოს დაზვერვისა და ფინანსური მონიტორინგის ორგანოების წინაშე ხდება. მას შემდეგ, რაც საქართველო გახდა ევროკავშირის წევრობის კანდიდატი, ეს საქმიანობა კიდევ უფრო გაფართოვდა და გახდა აგრესიული.
რაც შეეხება ფულადი გზავნილების მექანიზმს, თანხები ირიცხება ქართულ ბანკებში, იქ განაღდება და აზერბაიჯანში გადადის. სინამდვილეში, ეს არის სცენარი, რომელიც ოდესღაც ჟურნალისტ აფგან მუხთარლის მეშვეობით განხორციელდა. ამასთან, ფართოდ გამოიყენება ანონიმური საბანკო ბარათები და ეს უკვე იძლევა იმის საფუძველს, რომ დაგეგმილი ღონისძიებები, ფაქტობრივად, უკანონოა. ასევე გამოიყენება დელეგაციის მეთოდი, რომელსაც ოდესღაც ფართოდ იყენებდნენ ისეთი ტერორისტული ორგანიზაციები, როგორიცაა ალ-ქაიდა და ISIS.
აზერბაიჯანის მოქალაქეების, ქართველი აზერბაიჯანელების ავანტიურებში ჩართვა, მათი სახელით საზოგადოებრივი ორგანიზაციების შექმნა, ამ ორგანიზაციების დაფინანსება და მათი საქმიანობის მიმართულება აზერბაიჯანის წინააღმდეგ ხდება ქართული სპეცსამსახურების ჩუმად თანხმობით. Toplum TV-ის თანადამფუძნებელი აკიფ გურბანოვი წარმოშობით საქართველოდანაა და ხშირად სტუმრობს ამ ქვეყანას. რა თქმა უნდა, ის აქ ხვდება თავის დასავლელ ხელმძღვანელებს, იღებს მითითებებს, საჭირო თანხებს და სარგებელს. საქართველოს შესაბამისი ორგანოები ვერ ხედავენ ამ ყველაფერს?
აზერბაიჯანში განადგურდა ქსელი, რომელსაც დასავლეთი მრავალი წლის განმავლობაში აშენებდა, რაც ნიშნავს, რომ სერიოზული დარტყმა მიაყენეს აზერბაიჯანის დამოუკიდებლობის, მისი დამოუკიდებელი პოლიტიკის, მიღწეული ისტორიული გამარჯვებისა და ტერიტორიული უზრუნველყოფის წინააღმდეგ მიმართულ ქმედებებს. მთლიანობას. ჩვენი ქვეყნის სირიად ან ლიბიად გადაქცევის გეგმები ჩაიშალა. რა თქმა უნდა, დასავლეთი შეეცდება თავიდან აიცილოს მოვლენების ეს ვექტორი, მაგრამ ჩვენმა უახლოესმა მეზობელმა და პარტნიორმა საქართველომ არ უნდა მიიღოს ამაში მონაწილეობა.
რატომ შეიქმნა საქართველოში ასეთი თავისუფლება აზერბაიჯანის წინააღმდეგ? აშკარაა, რომ დასავლეთი ახორციელებს ზეწოლას საქართველოზე, რომ თვალი დახუჭოს ამ ტიპის საქმიანობაზე და შექმნას პირობებიც კი. ამ საკითხში შეერთებული შტატების გარდა, ევროკავშირის როლიც უდაოა. თუმცა საქართველოს ხელისუფლებამ ისიც უნდა იცოდეს, რომ აზერბაიჯანი თბილისისთვის ევროკავშირზე არანაკლებ მნიშვნელოვანია. ზემოაღნიშნულის გათვალისწინებით, საქართველოს ხელისუფლებამ და ამ ქვეყნის სპეცსამსახურებმა თავიდან უნდა აიცილონ დასავლური პროვოკაცია აზერბაიჯანის წინააღმდეგ და არ გახდნენ ამ ბინძური თამაშის მონაწილეები. საბოლოოდ მეზობლები და სტრატეგიული პარტნიორები ვართ და ახლო მეზობელი შორეულ ნათესავს ჯობია, რომელიც რჩება თუ არა საქართველოსთვის ასეთი.
https://caliber.az/post/227400
წინა სტატია
რადიო თავისუფლება: აშშ ფლობს ი...
შემდეგი სტატია